اثر شکل نیتروژن (آمونیوم و نیترات) بر شاخص های کمی و کیفی گل لاله (tulip gesneriana) رقم apricot parrot

این تحقیق به منظور مطالعه اثر محلول های غذایی بر شاخص های کمی و کیفی گل لاله (t. gesneriana) رقمapricot parrot  در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار محلول غذایی، 4 واحد آزمایشی و 3 تکرار انجام شد. گیاهان با پنج نوع محلول غذایی مختلف (1s، 2s، 3s، 4s و 5s) به ترتیب با نسبت صفر، 038/0، 074/0، 11/0 و 14/0 نیتروژن آمونیومی به نیتروژن کل تغذیه شدند. تمام محلول‏های غذایی حاوی مقادیر مشابهی از سایر عناصر معدنی بودند. غلظت نیتروژن کل در تمام محلول ها 5/2 میلی­اکی والان در لیتر و غلظت کل عناصر غذایی در تمام محلول ها ۸/۴ میلی­اکی والان در لیتر بود. بر اساس نتایج، با افزایش مقدار آمونیوم در محلول های غذایی، مقدار نیتروژن و پروتئین کل ذخیره شده در پیاز کاهش پیدا کرده، اما مقدار این شاخص در اندام هوایی افزایش پیدا کرد. مقادیر آمونیوم مورد استفاده در محلول ها بر غلظت پتاسیم اندام هوایی گیاهان تأثیر معنی داری نداشت و افزایش مقدار آمونیوم باعث افزایش غلظت فسفر در اندام های هوایی گیاهان شد. بیشترین مقدار کلسیم و منیزیم اندام های هوایی، وزن تر ثبت شده و طول و قطر ساقه گل­دهنده در گیاهان تغذیه شده با محلول غذایی 2 sبه دست آمد. با افزایش مقدار آمونیوم، تعداد پیازچه های تولیدی افزایش یافته، اما اندازه آنها کاهش پیدا کرد. مدت زمان لازم از کاشت تا گل­دهی پیازها با افزایش مقدار آمونیوم کاهش یافت. بیشترین طول عمر پس از برداشت گل ها در گیاهان تغذیه شده با محلول غذایی 2s مشاهده شد. به طور کلی، بر اساس نتایج این تحقیق مشخص شد که با افزایش مقدار جزیی آمونیوم در محلول غذایی، شاخص های کیفی گل لاله مانند طول و قطر ساقه گل­دهنده افزایش یافته ولی طول عمر پس از برداشت و تعداد پیازچه تولیدی رو به کاهش می گذارند.